ارزیابی ریزنشت یک سیستم چسباننده بکار رفته به عنوان فیشورسیلانت

مقدمه: برخی مطالعات نشان داده‏اند که سیستم ‏های چسباننده می‏توانند به عنوان جایگزین سیلانت ‏های رزینی در سیل کردن شیار ‏ها عمل کنند. بنابر این استفاده از چسباننده عاجی به عنوان فیشورسیلانت ممکن است منجر به ساده‏تر شدن تکنیک شود. هدف از این مطالعه تعیین ریزنشت یک سیستم چسباننده عاجی استفاده شده به عنوان فیشورسیلانت بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 60 دندان پره مولر سالم انتخاب و در سه گروه تقسیم شدند. گروه 1: اسیداچ + اپتی باند سولوپلاس، گروه 2: اسیداچ+ فیشورسیلانت (سینرژی) و گروه 3: اسیداچ+ اپتی باند سولوپلاس + فیشورسیلانت. دندان‏های آماده شده تحت 500 سیکل حرارتی بین دمای 5 و 55 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. مدت استقرار در هر دما 20 ثانیه بود. سپس، نمونه ها در آب مقطر قرار گرفتند. همه دندان‏ها از آپکس و فورکا سیل شدند و تا یک و نیم میلیمتری مارجین سیلانت، با دو لایه لاک ناخن پوشیده شدند. دندان‏ها به مدت 48 ساعت در فوشین 5/0 درصد قرار داده شدند و موازی با محور طولی برش داده شدند. میزان ریزنشت بین درجه صفر تا سه تقسیم‏بندی شد. نمونه ها با بزرگنمایی 40 برابر زیر استریومیکروسکوپ ارزیابی شدند. داده ‏های آماری توسط آزمون کروسکال والیس و من ویتنی مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته‏ها: در مقایسه دو به دوی گروه ها با یکدیگر، تفاوت آماری معنی داری (05/0P